2023-09-18

De koffiezetter -column-

Als ik niet waakzaam genoeg ben is dat waarschijnlijk mijn ondergang, mijn lot. Maar het zal niet gebeuren zolang ik het voor het zeggen heb. Maar ja, hoelang is dat nog? Kennen jullie de Nederlandse horrorfilm ‘De Lift’ uit 1983 nog? Ik herinner jullie aan een scene waarbij die lift een eigen leven gaat leiden met vreselijke gevolgen. Allereerst sluit de lift uit eigen beweging haar deuren waardoor de man in kwestie met het hoofd klem komt te zitten. Daarna komt de lift achter de deuren in beweging en zakt en zakt. De man beweegt in volle paniek gillend een stukje mee naar beneden maar zijn hoofd wordt door de schaarbeweging van lift en deuren van zijn romp gescheiden. Het geheel voorzien van angstaanjagende muziek…
Ik heb in mijn keuken een volledig geïntegreerde Miele automatische ‘koffiezetapparaatmachine’. Zo’n model wat tegenwoordig in de meeste moderne keukens wordt ingebouwd. Je kunt het de meest uiteenlopende kopjes koffie laten bereiden. Een ingebouwd geheugen wat ook via Wifi aan te sturen is zorgt daarvoor. Espresso, ristretto, lungo, cappuccino, latte, americano, macchiato, je zegt het maar. Ik druk op een knopje en het apparaat luistert naar mij. Een modern staaltje vernuft en wanneer je bedenkt dat moeder en oma’s vroeger om de minuut kokend water stonden bij te schenken in een met zojuist gemalen koffiebonen gevulde Melita (wie kent het merk nog?) koffiefilter is er veel veranderd. Moeder en oma’s hadden hierbij wel het heft in handen. Dat is wat ik concludeer. Iets wat in mijn geval in het geheel niet meer zo is. De controle over het geheel ligt in handen van de Miele koffiezetapparaatmachine. Ik ben de laatste tijd een beetje bang van haar (ik vind het apparaat een duidelijke ‘haar’ en geen ‘hem’) en heb steeds meer het gevoel dat ze mij niet mag. Wanneer mijn vrouw op een knop drukt om bijvoorbeeld een kopje cappuccino te laten bereiden dan wordt er zonder enig tegensputteren een kopje cappuccino gemaakt. Al doet ze dat 10x achter elkaar…ze luistert. Maar wanneer ik op welke knop ook druk krijg ik allereerst een opdracht. Het gebeurt zo vaak dat het geen toeval meer kan zijn. Ik heb het getest door mijn vrouw mijn koffie te laten zetten dus door haar op de knop te laten drukken. Dan had ik steevast meteen koffie. Maar wanneer ik het waag op de knop te drukken voor een Long Black gebeurt er steevast wat anders. Ik krijg allereerst een opdracht: ‘Leeg de opvangschaal en opvangbakje’. Dat betekent de deur openen, de lade met bakje eruit halen, het bakje met drab leegschudden en de lade die het spoelwater opvangt leegmaken in de gootsteen. Het bakje terugplaatsen op de lade, de lade terugschuiven in het apparaat en de deur sluiten. Daarna druk ik weer op de knop. Ik krijg vaak opnieuw dezelfde opdracht maar die klopt niet. Opnieuw doe ik de deur open en schuif de lade op en neer en doe de deur weer dicht. Na enig aftasten besluit het apparaat de melding niet opnieuw te geven. Het teken dat ik bijna over mijn koffie kan beschikken? Neen! Opnieuw verschijnt er in het vriendelijk ogende venstertje een opdracht. ‘Vul de koffiebonen aan’. Oké …ik begrijp het. Zonder bonen in het reservoir geen koffie. Maar soms zit het reservoir nog vol koffiebonen en heeft het apparaat mij gewoon zitten sarren. Ik plaats het bonenreservoir opnieuw en sluit de deur. Nu staat mij niets meer in de weg, en wanneer ik verwachtingsvol opnieuw op de knop druk zal ik snel van mijn koffie kunnen genieten. Maar nee…ik krijg opnieuw een opdracht! ‘Wacht tot het waterreservoir gevuld is’…’Vervang het kalkpatroon’…’Maak de filter schoon’…of een of andere melding over onderhoud. Het is beangstigend! Ik heb het al geprobeerd met een zonnebril op en een muts op mijn hoofd maar het apparaat kijkt daar glashard doorheen. Ze herkent mij alsof ze over sensoren beschikt waarvan ik geen weet heb. Als ik op de knop druk volgt er steevast een opdracht. Op momenten dat ik volledig zen ben is het geen probleem en volg ik de aanwijzingen zonder argwaan op. Maar niet altijd ben ik zen. Zeker niet na drie of vier opdrachten van ‘haar’. Ik heb overwogen een Senseo of Dolce Gusto koffiezetter op onze aanrecht te plaatsen. Die apparaten luisterden altijd zo goed. Maar mijn vrouw keurt dat af, helaas. Ik zal het met deze moeten doen ondanks dat ze mij niet mag. Maar ’s nachts wordt ik weleens gillend en badend in het zweet wakker. Speelfilm De lift vervormt in mijn diepste dromen tot De Koffiezetter en wanneer ik langsloop vliegt haar deurtje met enorme kracht open en raakt mij krachtig vol ik het gelaat. Wanneer ik het wonderbaarlijk overleefd heb sta ik in dezelfde droom op en kijk haar aan. Op het schermpje staat tussen de ristretto en de espresso een nieuwe soort vermeld en ik kan me vaag herinneren dat ik die had gekozen. Koffie karate.
Ik schrik wakker en zit rechtop in mijn bed. Vandaag schrijf ik een boze brief naar Miele.

Frens